Gracze na początku ustalają swoje priorytety, np. skupia-ją się na eksploatacji zasobów naturalnych, a tym samym na wsparciu rozwoju gospodarczego. Muszą sobie zatem zdać sprawę, że ich działania wywołują klęski żywiołowe. Po pierwszych rundach okazuje się, że przybysze powinni ustanowić wspólne zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym uczestnikom rozgrywki. Wyłomy w obranej strategii zwykle kończą się katastrofą. Rozgrywka służy po-znaniu mechanizmów demokracji i odkryciu współzależności w funkcjonowaniu społeczeństw.

Gra jest obudowana wirtualnymi kursami dla pedagogów, którzy wcielają się w role moderatorów zabawy, a po rozgrywce prowadzą podsumowujące dyskusje. Z kursów skorzystało 400 edukatorów, a ze szkoleń stacjonarnych – 148 nauczy-cieli. Dzięki współpracy z zagranicznymi partnerami gra jest dostępna w różnych wersjach językowych: słowackiej, węgierskiej oraz angielskiej. Liczba mieszkańców wyspy ciągle rośnie i trudno się spodziewać, że ten trend się zmieni – takie tematy jak kryzys klimatyczny czy zagrożenia dla demokracji są i będą mocno obecne w dyskursie publicznym.

Twórcy gry posłużyli się nowoczesnymi technologiami, a dodatkowo wykorzystali je w nieszablonowy sposób do zainspirowania młodych ludzi do krytycznego myślenia, aktywnego podejmowania decyzji czy współdziałania. Warto, by jak najwięcej strategów z wirtualnej wyspy odnalazło się jako liderzy w polityce, gospodarce i nauce.